Ledicia na casa

Outro refrán dos da avoa:

• Casa canta quepas, facenda canta vexas.

Oxe vou pegar aquí unha divertida foto, para que quen quera poida ver aos nenos mais guapos do mundo mundial.

A miña avoa ten 87 anos e todos cheos de ditos e refráns. Sempre ten unha frase certeira para cada situación:

• Fillos menudos, piollos rabudos.
• Febreiro, merendeiro.
• Quen polo seu gusto morre, hasta a morte lle sabe.
• hueso de Xoan, unta o fouciño e a barriga en van.
• Se queres ver un gallito, dalle un mandito.
• A rola a rolar e a poupa a poupar. Agarra o saquiño e vai sementar.
• O que con auga se cura pouco dura.

Por certo. Xa temos a Antía con nos. Naceu o dezaseis, o día do Carme.
Xa son dous os nenos mais guapor do mundo (ela e Pabliño).

En realidade non sabería dicir por qué lle puxen este nome , liscante, a este experimento. A verdade é que a palabra góstame (liscanter); o animaliño góstame, unha especie de serpe pequena e cristalina que en realidade é un lagarto cunhas patiñas atrofiadas que non lle valen de gran cousa...
E a verdade é que todos pasamos o día liscando do que podemos...

Por certo que na miña zona chámanlle tamén cega.

Antía está a punto de chegar...

Unha pequena explicación

Liscanter: liscanzo, cristalina, escáncer, lución (cast).

Liscanzo: (de liscar). Reptil pequeno que abunda nos lameiros e nas marxes dos encoros, de corpo fino (Anguis fragilis), cor gris prateada ou castaña e patas moi curtas que non emprega (Extraido do Diccionario Cumio, 1ª edición).

Ola, rede. Oxe é o meu primeiro post/día neste mundo...

Estamos na conta atrás. Dentro de un par de semanas chegará Antía. Pabliño está in pouco nervioso, pero eu mais.

Estamos en tratos con arquitectos. E se non o digo estoupo: Nunca, nunca fagades proxectos con amigos...